Recent

De tijd

Maakt het echt verschil hoe laat het is?

Wanneer de zomer- of wintertijd ingevoerd wordt, dan moeten veel mensen goed nadenken of de uurwijzer nu voor- of achteruit moet worden gezet. Veel klokken springen automatisch naar de goede tijd.

Soms maakt het eigenlijk ook niet zoveel uit hoe laat het echt is.

 

Voor of achteruit?

Op mijn dertiende gingen ik met mijn ouders, broer en zus naar Noorwegen. Het zou de laatste keer worden dat ik mee ging op vakantie. Ik had net contactlenzen en wilde graag leuke mensen (jongens!) leren kennen. Mijn ouders hadden een ietwat ander idee van vakantie en zij wilden vooral graag stille mooie natuurplekken op zoeken.

De dagenlange overtocht met een schip van Amsterdam naar Noorwegen was een cadeau van een opdrachtgever, voor wie mijn vader een boot had gebouwd. Om de kosten in het dure Noorwegen zoveel mogelijk te drukken, had mijn vader zelf een aanhangwagen gebouwd die vol was geladen met etenswaren. Zo hoefden we in het land nauwelijks kosten te maken, want we kampeerden in de vrije natuur.

 

Klok verzetten

mahler660Tijdens de lange overtocht werd ons verteld dat we bij aankomst de klok moesten verzetten. Drie weken lang trokken we rond in de natuur. Een winkel zagen we zelden. In Noorwegen was het ’s ochtend extreem vroeg licht. De mooie natuurgebieden en bergmeertje met mooie vergezichten konden me niet echt interesseren. Onderweg kwamen we niemand tegen. Dit was niet mijn beeld van een ideale vakantie waarbij ik voor het eerst brilloos door het leven ging.

Ruim op tijd kwamen we na drie weken bij de boot aan. Het was wel erg stil bij het vertrekpunt. Zo kwamen we er achter dat we drie weken lang de klok op de verkeerde tijd hadden gezet. Het verklaarde waarom het ’s ochtends altijd zo vroeg licht was.

 

Zo vader, zo dochter

Vanochtend herinnerde Wouter de kinderen aan een soortgelijk verhaal in Australië. Ik was het eigenlijk al vergeten, maar het vertoont veel overeenkomsten. Zeventien jaar geleden waren we in Australië voor de update van een reisgids die ik eerder had geschreven over dit land. Het was fantastisch om terug te zijn en nieuwe plekken te bezichtigen en beschrijven. In een Aboriginal dorp waar ik eerder was geweest, werd ik als goede kennis welkom geheten en kreeg de volgende verhalen te horen die ik nog tegoed had.

mahler659In snel tempo reisden we door het enorme land. De eerste keer had ik drie maanden alleen rond gereisd. Het was bijzonder aangenaam om nu samen van het prachtige land te genieten. Onze reis met een vierwielaangedreven voertuig voerde ondermeer door de Kimberly in het noordwesten van het land. Dit staat bekend als de laatste wildernis waar een onverharde weg, de Gibb River Road, door een vrijwel onbewoond gebied leidt. Onderweg kom je een paar auto’s per dag tegen, waarbij je natuurlijk naar elkaar zwaait voordat een stofwolk het onmogelijk maakt om elkaar te zien. Om de paar honderd kilometer is er een boerderij met basisvoorzieningen. In de regentijd zijn deze volledig afgescheiden van de buitenwereld.  Er is wel degelijk van alles te ontdekken. Want na een dag rijden kom je ook bij een van de wonderschone gorges waar je heerlijk in het water kunt zwemmen. Daarvoor moet je overigens altijd nog wel een wandeling maken van een paar uur.

 

Lekker rustig

We zouden vijf dagen in dit gebied blijven en we startten bij een toeristische hot spring aan het begin van de route. Omdat we hoorden dat het er wel druk zou zijn, want er waren zeker twintig mensen, besloten we ’s ochtends vroeg in alle stilte de heetwaterbron te bezoeken. Om half zeven genoten we van de bron die in een prachtig bosje lag. Blijkbaar viel het nog wel mee met de drukte, want we werden niet gestoord.

Pas later ontdekten we dat we de klok de verkeerde kant op hadden gezet. In Australië heb je verschillende tijdzones. Achteraf gezien was het dus best logisch dat we om half vijf ’s ochtends de bron voor ons alleen hadden.

Lees ook het verhaal over de Gibb River Road (opdrachtgever Sonera).

Meer verhaaltjes

 

No posts were found.