Recent

mantelzorg

mantelzorg

Ik ben al jaren mantelzorger. Mijn ouders hebben steeds meer hulp nodig en ik spring graag bij. Sinds begin 2015 is de lichamelijke conditie van mijn moeder ronduit slecht. Ze ligt 24 uur per dag op bed en met behulp van mijn vader wordt ze om de paar uur van de ene zij naar de zij omgerold. Ook ‘s nachts moet hij er een paar keer uit. Zodat ze niet nog meer doorligplekken krijgt. Geestelijk is ze nog prima en het is altijd fijn om bij hen langs te gaan.

Waarom ik dit schrijf?

Door Micky Biddlecombe ben ik me bewust geworden dat er heel veel mantelzorgers zijn. In allerlei vormen en zwaartes. Zij is zelf al 25 jaar mantelzorger. Als je haar leven hoort, dan weet je dat elke dag er weer eentje is die overwonnen moet worden. Daarom heeft ze de Stichting MOE opgericht: Mantelzorgers Onder Elkaar. Mantelzorgers hebben elkaar nodig en af en toe ontspanning om het vol te houden. Zij wil de problematiek zichtbaar maken. En zorgen dat mensen serieus genomen worden. Zodat huisartsen, docenten en de omgeving meer begrip krijgen en niet alleen de zorgbehoevende, maar ook de mantelzorger bijstaan.

Met mijn verhaal wil ik mensen inspireren om een verhaaltje op Facebook te plaatsen waarom zij mantelzorger zijn. Zodat mantelzorg meer gaat leven. En mensen opeens ook ontdekken dat er veel jonge mantelzorgers zijn, die noodgedwongen voor hun ouder(s) moeten zorgen.
 

Mijn verhaal hoort thuis in de afdeling licht belaste mantelzorgers. Ik ga een paar keer per week langs met de boodschappen, de zachte handdoeken en ruim dan wat op. De contacten met de buitenwereld, zoals de medische zorg, regel ik meestal voor ze. Gelukkig doen mijn broer en oudste zus ook heel veel. Het kost mij eigenlijk geen moeite. Dat is een heel ander geval als er periodes zijn dat de situatie verslechtert. Dan moet ik er soms wel een paar keer per dag heen en dan is alles zo kwetsbaar. Dan realiseer ik me hoe zwaar het voor mijn vader is. Want hij behoort tot de categorie die 24 uur per dag mantelzorger is. Hij doet alles voor haar. Terwijl hij zelf ook patiënt is, met een nefrodrain omdat zijn nieren niet meer functioneren.

Mijn vader doet het ontzettend goed. Maar wat is het pittig voor hem, om nooit te kunnen ontsnappen aan de situatie. Een tijd lang probeerde hij af en toe nog boodschappen te doen of een tochtje te maken naar zijn geliefde boot, maar dat lukt hem nu niet meer. Hij is een overbelaste mantelzorger. Die het met heel veel liefde doet. En heel vaak in tranen is om de situatie die hij nauwelijks aan kan. Maar hij heeft geen andere keuze, want ze willen heel graag bij elkaar blijven in hun eigen appartement. Dus hij doet het met liefde. Gelukkig zijn mijn ouders heel lief en zijn ze heel dankbaar voor alles wat er voor ze gedaan wordt. Van de thuiszorg die twee keer per dag komt, horen we dat het veel vaker anders is. Dat mensen eenzaam zijn of boos of verdrietig.

Mijn nichtje is ook mantelzorger. Zij regelt van kleins af aan veel voor mijn jongste zus, die een geestelijke beperking heeft. Dat betekent een enorme verantwoordelijkheid. Naarmate ze ouder wordt, lijkt mijn jongste zus minder te kunnen en moet mijn nichtje veel zaken voor haar regelen. De rollen zijn in dit geval omgedraaid want mijn nichtje moet voor haar moeder zorgen. Als ze wil, kan ze zelf haar verhaal vertellen.

Toen mijn jongste zoon nog een stuk kleiner was, had hij veel driftbuien. Als gevolg van meer herseninfarcten was hij niet in staat om zijn emoties te uiten. Uit onvrede of teveel prikkels waren er elke dag moeilijke situaties die hij fysiek oploste. Want hij wist niet hoe het anders moest oplossen. De meubels vlogen hier dagelijks door het huis. En op school waren er heel veel problemen. Elke dag stond ik bevend op het schoolplein uit angst voor de verhalen over kinderen die hij pijn had gedaan. Gelukkig is dat al lang geleden. Toch kan ik me het gevoel nog heel goed herinneren dat ik me zwaar overspannen voelde. En zoveel behoefte had dat iemand mij af en toe even zou ontlasten. Dat er iemand was die een paar uur de zorg overnam. Zodat ik ook weer tijd had voor de andere kinderen.

Voor mensen in vergelijkbare situaties wil Stichting MOE activiteiten organiseren. Help je mensen om hen te attenderen op de stichting? Of wil je misschien zelf iets organiseren? Alle hulp is welkom, want de mantelzorgers hebben het zo hard nodig.

Meer verhaaltjes van Sarah